زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

آیات خاص





آیات خاص، آیات نازل شده درباره شخص یا مورد معین را می‌گویند.


۱ - تعریف



"لفظ خاص" لفظی است که برای دلالت بر واحد شخصی مانند "محمد" یا واحد نوعی مانند "رجل" و یا مانند لفظ "بضع"، "اثنان" و…، برای افرادی که از جهت عدد و کمیت محصورند وضع شده باشد.
این معنا در قرآن کریم با الفاظ متعددی - مانند آن چه گفته شد - آمده است که هیچ گاه چنین الفاظی افاده عموم نمی‌کنند. بنابراین، "آیات خاص" آیاتی هستند که درباره شخص یا مورد معین و خاصی نازل شده باشد.

۲ - مثال



۱. آیه ۶۷ سوره مائده : (یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک...) که "الرسول" لفظ خاص، و منظور از آن پیغمبر گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم است.
۲. آیه ۴۹ سوره زخرف : (وقالوا یا ایها الساحر ادع لنا ربک...) .
۳. آیه ۲۰ سوره یس : (وجاء من اقصی المدینة رجل یسعی).
واژه‌های "الساحر" و "رجل" در دو آیه اخیر، خاصند؛ زیرا بر فردی معین دلالت می‌کنند.

۳ - پانویس


 
۱. مائده/سوره۵، آیه۶۷.    
۲. زخرف/سوره۴۳، آیه۴۹.    
۳. یس/سوره۳۶، آیه۲۰.    
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۵۲-۵۵.    


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «آیات خاص».    


رده‌های این صفحه : اسامی آیات و سور | قرآن شناسی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.